Ik weet niet hoe het er is gekomen, maar ik heb in de bibliotheek van Amsterdam een anonieme speech gevonden. Een speech over de Vietnamoorlog. Wel in het Frans, maar aangezien mijn moeder Frans was heb ik de speech met gemak kunnen vertalen. Ik wil hem ook aan jullie presenteren:
Vietnamoorlog, waarom doorgaan als wij kunnen stoppen?
 |
| Ho Chi Minh |
Het begint bij Frankrijk, zij hebben onze nationaliteit afgenomen door ons een keizer te geven die is opgeleid door zijzelf: Bao Dai. Dit bracht de poppen aan het dansen: Ho Chi Minh, de leider van de communistische groep Viet Minh, kwam in opstand. Ze namen al snel de stad Hanoi in en riepen de Democratische Republiek van Vietnam, de DRV, uit met Ho als president.
Viet Minh zei te strijden voor de onafhankelijkheid voor Vietnam. Maar het conflict zorgde alleen voor meer geweld en problemen, hierbij dus zeker geen onafhankelijkheid.
Viet Minh heeft gestreden tegen de Fransen en heeft uiteindelijk ook gewonnen. Dit na de slag van Dien Bien Phu in mei 1954. Nadat er onderhandelingen hadden plaatsgevonden splitste Vietnam: Het noorden van Ho en het zuiden van Vietnam. Ons land raakte nog meer verzeild in een strijd en hier had de bevolking niet eens vat op, belachelijk!
En niet te geloven wat dan weer gebeurd: de sterk anticommunistische Ngo Dinh Diem zet president Bao opzij. En n og erger: Amerika bemoeit zich ermee en steunt Diem en Zuid-Vietnam. Duizenden Zuid-Vietnamese aanhangers van Viet Minh, de Viet Cong, worden gearresteerd. Maar ze geven niet op en vallen het Zuid-Vietnamese leger aan in 1959.
 |
Strijders van de Viet Cong, deze jongemannen worden stuk voor stuk de dood in gejaagd. Net als vele jonge Amerikaanse soldaten, maar ook onschuldige burgers.
|
Steeds meer Amerikanen zijn de laatste jaren ons land binnengekomen: ze bezetten gewoonweg ons land! Dit is voor ons Vietnamezen onmogelijk te begrijpen. Zeker nu Kennedy dood is en de rare Johnston aan de macht is in de Verenigde Staten. En maar Amerikanen sturen, steeds meer tegelijkertijd. Ze lopen in het zuiden rond met dan honderdduizend man.
Als dit zo doorgaat zie ik de toekomst van Vietnam niet positief in. Daarom wil ik dat deze oorlog eindelijk ophoudt! Het is nu 1965, we zijn al meer dan tien jaar bezig. Hoelang willen we nog door? Nogmaals tien jaar? Ik zie dit niet zitten.
 |
Met zijn allen de straat op in Amerika
|
Maar wij zijn niet alleen: ik heb verhalen gehoord van vele protesten tegen de oorlog die plaatsvinden in Amerika. Heel veel mensen staken en gaan samen de straat op. Zelfs studenten van universiteiten. Samen kunnen wij hier een eind aan maken. Hoe meer druk wij uitvoeren op de regeringen, hoe eerder de partijen vrede sluiten.
Tot slot wil ik nog vertellen dat ik hoop op een offensief. Het liefst tegen de Amerikanen: dan vertrekken ze tenminste.
Ik wil jullie allemaal hartelijk bedanken voor de geschonken aandacht. Nu vergt nog één zin: laat deze oorlog alsjeblieft voorbij zijn, het kost teveel slachtoffers en wij schieten er met zijn allen niet veel mee op.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De speech fascineerde mij, ik ben nu ook tegen de oorlog gekeerd. Ik hoop dat jullie hem ook prachtig vinden.
Rinus Hofman, 12 december 1967
Bronnen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten